Chorizo is een type worst met een behoorlijk kruidige smaak en een grove textuur. Dit laatste geldt vooral voor gedroogde chorizo, wat de meest geliefde variant is in Spanje. Evenwel is het natuurlijk ook verkrijgbaar als vers vleesproduct. Hieronder gaan we dieper in op onder meer de bereidingswijze, de ontstaansgeschiedenis en de kenmerken van chorizo worst.
De bereidingswijze van chorizo in een notendop
Een mengsel van in kleine stukjes gesneden varkensvlees, fijngestampte paprika, paprikapoeder, chilipoeder, olie, zout en knoflook vormt de basis van chorizo. Vaak wordt ervoor gekozen om suiker en/of witte wijn toe te voegen om het gisten te stimuleren. Daarna wordt dit enkele dagen gemarineerd in een houten of aardewerken bak. Als dit naar tevredenheid is gebeurd, dan worden er stukken worst in de gewenste grootte van gemaakt. De worstjes worden vervolgens opgehangen om te drogen. Hoe langer een chorizo worst droogt, des te harder deze uiteindelijk wordt.
Met zekerheid is het niet te zeggen, maar vermoedelijk is chorizo ontstaan in de regio Extremadura. Mogelijk is dit in de late middeleeuwen gebeurd, want rond het jaar 1600 werd chorizo steeds vaker genoemd in bewaarde documentatie. Waarschijnlijk smaakte het destijds nog wat anders dan nu, doordat men vermoedt dat de paprika pas veel later aan het recept is toegevoegd1.
Kenmerken en varianten van chorizo worst
In de loop van de jaren zijn er in diverse landen de nodige varianten van chorizo ontstaan. Daarover vertellen we later meer. Hieronder volgt eerst een aantal algemene eigenschappen:
- Spaanse chorizo is een worst met een uitgesproken kruidige smaak. De hoeveelheid paprikapoeder en chilipoeder bepaalt hoe pikant de worst uiteindelijk uitvalt, al wordt door veel mensen de ‘standaard’ versie van chorizo ook al als redelijk pittig ervaren.
- Het varkensvlees is vetrijk en heeft een textuur die doet denken aan grof gehakt.
- Het is meestal donkerrood van kleur.
- Zoals veel (bewerkte) vleesproducten, bevat chorizo worst relatief veel eiwitten, zout en vetten2. Gezien het aandeel aan verzadigde vetzuren is het verstandig deze worst met mate te eten.
Vooral op het Iberische schiereiland zijn er veel plaatselijke varianten ontstaan van chorizo. Zo zijn er tegenwoordig varianten die minder vet bevatten, die een minder stevige structuur hebben of die wat minder kruidig zijn qua smaak. Verder heeft ook de runder chorizo aan populariteit gewonnen.
Kijken we naar chorizo variaties buiten Spanje en Portugal, dan zie je dat het verschil vooral zit in de samenstelling aan kruiden. Ook wordt chorizo buiten de regio van oorsprong vaker als vers vlees aangeboden, terwijl in Spanje de gedroogde en gerookte varianten juist populairder zijn.
Op welke manieren is chorizo te nuttigen?
Chorizo wordt tijdens feestelijke gelegenheden vaak aangeboden als losse snack. Daarbij wordt er gezegd dat het zoute en kruidige karakter van chorizo goed samen gaat met dranken als wijn en bier. Daarnaast is chorizo uiteraard ideaal om te gebruiken als broodbeleg. In Spanje is het hierbij gebruikelijk dat de worst in een fikse laag olijfolie gefrituurd wordt. Vervolgens wordt het naast een gebakken ei opgediend als ontbijt. Tenslotte kun je chorizo inzetten om pasta- en stoofgerechten meer pit en volume mee te geven.
Bronnen:
1https://nl.wikipedia.org/wiki/Chorizo
2https://www.voedingscentrum.nl/nl/service/vraag-en-antwoord/gezonde-voeding-en-voedingsstoffen/hoeveel-vet-zit-erin/chorizo-vleeswaar.aspx
